KULLANIM KLAVUZU

Yaşadığımız hayatta bizlere ışık olan İslam büyüklerimizin sözlerini ara, ara okumak hatırlamak ve ne demek istediklerine bakmak bizlere yaşamımızın her alanında yardımcı olacaktır.

İnsan tek başına hiçbir şeydir. Eğer insan tek başına bir şey olsa idi belki de Yüce Rabbimiz Âdem As. İçin Havva Annemizi yaratmazdı.

Dolayısıyla, insanın her alanda bir yol göstericiye bir arkadaşa veya tecrübeli bir insana ihtiyacı vardır.

Osmanlını kurulmasında çok büyük payı olan o zamanın Alimlerinden olan Şeyh Edebali bu büyük zatlardan sadece bir tanesidir.

Osman Bey’e ilk nasihati “Oğul, İnsanı yaşat ki devlet yaşasın” olmuştur.

Bu düstur üzere giden Osmanlı dünyaya 600yüzyıl adaletle hükmetmiş hala daha günümüzde de örnek alınan bir yönetim göstermiştir.

Bu başarının sırrı elbette Kuran ve Sünnet üzere olmalarıydı.

Zannımca günümüzde yaşamış olduğumuz olumsuzlukların gerek aile içi gerekse aile dışında, ekonomik, sosyal, kültürel sorunlarının en başında itaatsizlik gelmektedir.

Bu itaatsizlik, Allaha, peygambere, dini ve milli birliğe, anaya, babaya, komşuya, ataya vs.…ye karşı yapılmaktadır.

Oysa ki;

Bizler bir iş yapacak olduğumuzda yeni bir yuva kuracak olduğumuzda veya yeni bir iş her ne yapacaksak, kısacası her alanda bizi yaratan Rabbimizin Kur’an’ının emirlerine ve bizlere önder olarak gönderdiği Peygamberin icraatlarına bakarak yol almalıyız.

Nasıl ki;

Eczaneden almış olduğumuz bir ilacın kullanma kılavuzunu (Prospektüs) okumadan kullanmıyoruz değil mi?

Eğer kurallara uygun bir şekilde kullanmasak kendimize zarar veririz.

İşte dikkat edeceğiminiz tek husus bizleri yaratan rabbimizin bizler için yazmış olduğu reçeteyi gerektiği gibi kullanmak.

Şöyle buyuruyor Şeyh Edebali

Cahil ile dost olma:

İlim bilmez, irfan bilmez, söz bilmez; üzülürsün.

Saygısızla dost olma:

Usul bilmez, adap bilmez, sınır bilmez; üzülürsün.

Aç gözlü ile dost olma:

İkram bilmez, kural bilmez, doymak bilmez; üzülürsün,

Görgüsüzle dost olma:

Yol bilmez, yordam bilmez, kural bilmez; üzülürsün.

Kibirliyle dost olma:

Hal bilmez, ahval bilmez, gönül bilmez; üzülürsün.

Ukalayla dost olma:

Çok konuşur, boş konuşur, kem konuşur; üzülürsün.

Namertle dost olma:

Mertlik bilmez, yürek bilmez, dost bilmez; üzülürsün.

- İlim bil, irfan bil, söz bil.

- İkram bil, kural bil, doyum bil.

- Usul bil, adap bil, sınır bil.

- Yol bil, yordam bil.

- Hal bil, ahval bil, gönül bil.

- Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma.

- Mert ol, yürekli ol.

- Kimsenin umudunu kırma.

Sen Seni Bil; Ömrünce Bu Yeter Sana.

(Şeyh Edebali)